Nipper gaat in 2020 op zoek naar het beste muzikale jaar uit de Nipper-geschiedenis.

In de zevende 1/16e finales verkennen we de limieten van de 20e eeuw: 1997-1998-1999. We zoeken – zoals altijd – het beste nummer uit deze 3 jaren. Maar daarnaast is er ook de zoektocht naar het beste jaar. Het winnende jaar (en enkel dat jaar) gaat door naar de 1/8e finales vanaf juli.

En we herhalen nog even een paar handige feiten om te weten:
1. De steeds weerkerende nummers werden doelbewust geweerd; geen nood – in de gewone thema-afleveringen blijven ze wel welkom. Hier werd eerder gezocht naar subtoppers en soms vergeten nummers. Het zou de competitie net iets spannender en de resultaten net iets verrassender moeten maken.
2. De keuze wordt misschien ook moeilijker vermits het een lijst is van 120 nummers (40 per jaar). Maar dat wordt dan weer gecompenseerd door het feit dat je 12 nummers mag aanduiden.
3. De 3 keuzejaren sluiten telkens aan op mekaar met de gedachte dat we proberen te vergelijken wat vergelijkbaar is. Natuurlijk, naarmate de competitie vordert zullen de keuzejaren steeds verder uit mekaar beginnen liggen.
4. Er is ook bewust gekozen voor 1 nummer per artiest(en). Ook hier: naarmate de competitie vordert zal moeten blijken of dat houdbaar is.
5. Stelregel: trek je van die jaartallen voorlopig niet te veel aan. Kies gewoon je 12 favoriete nummers – door het gehanteerde keuzesysteem zal het winnende jaar automatisch wel naar voren komen. En enkel het winnende jaar van de 3 gaat door naar de 1/8e finales.

En wat wil ik onthouden van de periode 1997-1999? Eigenlijk die ene dag in mijn leven die ik nog eens opnieuw zou willen beleven. 11 augustus 1999, de dag van de volledige zonsverduistering. Om niet te veel wolken te hebben was ik helemaal tot in Frankrijk, iets zuidelijker dan Abbeville gereden. En dan was ik op een landwegje gestopt, aan de rand van een bos en een wei met een paar koeien. De stilte, ook van de vogels in het bos, was uitzonderlijk, de ervaring uniek. Om nooit te vergeten en eigenlijk opnieuw naar te verlangen. Ik heb in mijn leven het geluk gehad Michael Jordan een paar dozijn keer live te zien spelen, reeds op mijn 20e een radioprogramma te mogen doen toen op een moment dat dit nog helemaal niet zo evident was, met Olivia Newton-John een terrasje te mogen doen op de Brusselse Grote Markt, de eerste twee edities van Rock Werchter te mogen presenteren, met de onlangs overleden Terry Jones de eerste gemonteerde versie van 'Life of Brian' te mogen bekijken, KV Mechelen een Europabeker te zien winnen, een paar 3 maanden oude wolven in mijn armen te mogen houden. Allemaal fantastische ervaringen, maar als ik eentje mag overdoen, dan toch maar die bijna 2 minuten van volledige zonsverduistering. Moet ik daar dan nog aan toevoegen dat geen enkele plaat uit de periode 1997-1999 uit deze schaduw kan komen?

Je kan nog kiezen tot donderdag 9 april 2020 20.00 uur.

E-mailadres

Commentaar

Mijn commentaar mag op de blog getoond worden (je e-mailadres wordt niet getoond)