In 1884 haalde Mark Barraud in het Engelse Bristol een hond in huis. Hij gaf het dier de naam Nipper omdat de hond de gewoonte had om in de achterbenen van bezoekers te happen (‘to nip’ in het Engels). Tijdens bezoekjes van Mark aan zijn broer Francis, bleek Nipper zeer gefascineerd door een fonograaf in diens woning. Met dit apparaat kon met behulp van wascylinders muziek afgespeeld worden. Nipper zat vaak voor de hoorn van de fonograaf en leek zich af te vragen waar de afgespeelde muziek nu eigenlijk vandaan kwam. Francis Barraud was schilder en vond dit een aardig tafereeltje en besloot de hond in 1898 naast een fonograaf op doek te vereeuwigen. Hij moest het beeld van Nipper wel opdiepen uit zijn herinneringen want de hond was drie jaar daarvoor (in september 1895) al gestorven. De kunstenaar doopte zijn schilderij "His Master’s Voice". Helaas: door de uitvinding van de grammofoon bleek een fonograaf tegen 1900 al redelijk achterhaald. Barraud besloot daarom bij een vestiging van The Gramophone Company een grammofoonspeler te lenen, zodat hij een nieuwe versie van zijn werk kon maken. Dit nieuwe schilderij, Nipper bij een grammofoonspeler in plaats van een fonograaf, zou uiteindelijk wereldberoemd worden. De manager van The Gramophone Company, William Barry Owen, kocht het schilderij waarna het in korte tijd uitgroeide tot het uithangbord van het bedrijf, dat enige tijd later zijn naam zelfs veranderde in die van het doek: "His Master’s Voice".
Emile Berliner, de Amerikaanse uitvinder van de grammofoon, was bij een bezoek aan Londen meteen gek van het schilderij en op 10 juli 1900 - precies 120 jaar geleden - nam hij een copyright op de beeltenis op het schilderij om als logo te gebruiken voor zijn platenfirma, The Victor Machine Talking Co. Vanaf dat moment zou het logo van Nipper op duizenden platen (en later c.d.'s) verschijnen. En groeide Nipper uit tot de meest bekende hond in de muziekindustrie. Deze week dus al precies 120 jaar lang. Proficiat Nipper!!!
Een 120ste verjaardag moet kunnen gevierd worden met een dansje. Zelfs in Corona-tijden. Op deze manier wordt een overzicht van een eeuw Nipper-muziek ook plots een overzicht van een eeuw dansen in de 20ste eeuw. Er zijn ongetwijfeld nog honderden andere dansen gelanceerd in de laatste 120 jaar, maar we hebben er voor deze speciale gelegenheid 44 legendarische geselecteerd. En of je nu wel of niet kan dansen als een volleerde Fred Astaire, wij gaan gewoon op zoek met welke 10 dansen je wel eens met Nipper op de dansvloer wil. We hebben ze chronologisch gerangschikt op basis van het jaar dat de dans werd geïntroduceerd. Er hoort bij elke dans een bijhorend muziekje (dat uiteraard heel vaak - maar niet noodzakelijk - uit hetzelfde jaar komt). Een aantal van die dansen waren enkel lokaal populair of hun belang bleef beperkt in de tijd, maar er waren er ook die nu nog steeds - na 2 decennia in de 21ste eeuw - bekend in de oren (en op de dansvloer) klinken. En oh ja, je moet ook niet gaan zoeken naar pakweg een Wals of een Polka, want die waren natuurlijk al populair in de 19de eeuw. En een 'Slow' staat er ook niet tussen. Want laten we wel wezen: dat is enkel uitgevonden om mannen die niet kunnen dansen toch nog op de dansvloer te krijgen. In plaats van aan de toog.
En toch opmerkelijk: zoveel verandert er niet op een eeuw. Er zijn behoorlijk wat gelijkenissen tussen het eerste nummer uit de lijst ("The Grizzly Bear" uit 1909) en het laatste nummer ("De Kabouterdans" uit 1998).
Je kan nog kiezen tot donderdag 16 juli 2020 20.00 uur.